Vinnslustöðin hefur tekið á móti um 5.500 tonnum af norsk-íslenskri síld á vertíð sem lýkur um leið og landað hefur verið úr Ísleifi VE í kvöld og unninn afli úr skipinu. „Vertíðin var afar vel heppnuð og við höfum haldið vinnslu gangandi nánast samfleytt frá því veiðar hófust 16. september. Fengum mjög góðan fisk sem tiltölulega auðvelt var að sækja,“ segir Benoný Þórisson, framleiðslustjóri í uppsjávarvinnslu VSV.
Vaktapúslið gekk framar vonum
Umtalsvert verk var að púsla saman vöktum í síldarvinnslunni enda sá árstími þegar lausráðna sumarfólkið hverfur til náms. Nokkrir skólanemar skiluðu sér samt aftur til vinnu vegna höktandi skólastarfs af völdum kórónuveirunnar og þeim var tekið fagnandi! segir Lilja Björg Arngrímsdóttir, yfirmaður starfsmannamála VSV.
„Það gekk satt að segja lygilega vel hjá okkur að manna vaktir í ljósi aðstæðna. Hluti fastráðinna í botnfiskvinnslu færði sig yfir í síldarvinnsluna sem jók um leið álag á þá sem eftir voru. Fastráðnir starfsmenn Hafnareyrar og víðar að úr fyrirtækinu mættu líka á vaktir í síldinni. Atvinnulaus flugfreyja tók vaktir og þrautreynd verkakona hjá okkur mætti nánast beint úr hjartaaðgerð og vildi endilega vinna. Hún sagðist ekki geta hugsað sér að missa af síldarvertíð!
Ég leyfi mér að nota tækifærið og koma á framfæri þakklæti og kveðjum okkar til alls þessa fólks fyrir að standa vaktir með okkur í síldinni og margir hverjir þar áður í makrílnum. Get svo ekki látið hjá líða að nefna í leiðinni að við gerðum ráð fyrir því að fá utankomandi umsóknir um vinnu í síldinni og þá vísa ég til frétta um að tugþúsundir landsmanna séu án atvinnu eða í þann veginn að missa vinnuna. Það gerðist ekki, sem mér þykir áhugavert.“
Viðbúnaður vegna veirufaraldurs
Veirufaraldur grasserar á höfuðborgarsvæðinu en hefur ekki náð til Vestmannaeyja enn sem komið er að minnsta kosti. Lilja segir að í Vinnslustöðinni hafi þegar verið gerðar ráðstafanir til varna og þær verði hertar ef þörf krefji.
„Við biðjum starfsmenn sem geta unnið heima hjá sér að gera það og höfum skipt fólki í hópa í vinnslunni til að það umgangist sem fæsta aðra á vinnustaðnum. Á síldarvertíðinni létum við fólk fara fyrr heim af vakt en ella til að hægt væri að þrífa og sótthreinsa áður en næsta vakt hæfist. Hálftími var nýttur til þessa milli vakta hverju sinni. Síðast en ekki síst erum við að taka í gagnið nýjan inngang og nýja kaffistofu í fyrirtækinu. Það auðveldar enn frekar að halda aðskildum hópum starfsmanna og hafa í heiðri allar reglur um smitvarnir.
Eftir sem áður eru smitvarnir okkar sjálfra það sem skiptir mestu máli. Sú vísa verður seint of oft kveðin.“
