Á hverju ári fer fram keppni ungra einleikara sem Sinfóníuhljómsveit Íslands stendur fyrir í samvinnu við Listaháskóla Íslands. Keppnin er opin nemendum á háskólastigi, óháð því hvaða skóla þeir sækja, og fá þeir hlutskörpustu að leika einleik með Sinfóníuhljómsveit Íslands. Vestmanneyingurinn Silja Elsabet Brynjarsdóttir tók þátt og var ein af sigurvegurunum. Silja Elsabet mun ásamt hinum sigurvegurunum syngja á sviði í Eldborgar með Sinfóníuhljómsveit Íslands, þann 17 janúar næstkomandi.
Listaháskóli Íslands birti svipmynd af Silju Elsubet sem lesa má hér:
Fyrstu skrefin
Ég hef sungið alla tíð. Mamma segir oft að þegar ég var lítil, sofandi úti í kerru, hafi ég ekki vaknað grátandi heldur syngjandi.
Ég er fædd og uppalin í Eyjum og þegar ég var sex ára tók ég þátt söngkeppni barna sem fram fór á Þjóðhátíð. Að keppni lokinni var mér boðið að gerast meðlimur í Litlu lærisveinunum, barnakór Landakirkju, og þá var ekki aftur snúið.
Á þessum tíma byrjaði ég líka að læra á píanó. Eftir langar samningaviðræður við píanókennarann minn komumst við að samkomulagi um að ég myndi reyna að spila eitt lag á píanóið í hverjum tíma og svo myndi hann spila eitt lag og ég syngja. Stuttu eftir þetta ákváðum við mamma að söngnámið hentaði mér betur.
Söngkennararnir
Ég byrjaði í barnakór hjá Helgu Jónsdóttur, og eftir það fór ég í frekara söngnám í Tónlistarskólanum í Vestmannaeyjum. Þar voru kennarar mínir Anna Alexandra, Annika Tonuri og Sólveig Ragnarsdóttir. Píanókennarinn minn, sem varð síðar meðleikari minn í gegnum námið mitt þar, var Guðmundur H. Guðjónsson, organisti.
Ég hóf nám við Söngskólann í Reykjavík haustið 2011 og stundaði nám þar í fjögur ár. Allan minn námstíma var söngkennarinn minn Elísabet F. Eiríksdóttir og meðleikari minn Elín Guðmundsdóttir.
Eftir að ég lagði land undir fót og hóf nám í London hef ég haft tvo söngkennara. Fyrsta árið mitt lærði ég hjá Mary Nelson en síðan skipti ég um kennara og hef verið að læra hjá Alex Ashworth undanfarin þrjú ár.
Hinn týpíski dagur
Hefðbundinn vinnudagur er örlítið mismunandi eftir dögum. Ég er í námi og skólinn hefst alla virka daga klukkan 9 og lýkur á bilinu 18 – 19. Ég reyni að nýta tíma á milli kennslustunda til æfinga og æfi a.m.k. tvær klst á dag. Kvöldin fara oft í verkefnavinnu, pappírsvinnu fyrir tónleika, að afla mér upplýsinga um tónverkin sem ég er að vinna með o.s.frv.
Þegar ég á frí finnst mér gaman að lesa og horfa á Netflix. En bestu fríin eru hér heima á Íslandi, þá fær maður algjört mömmudekur og þarf ekki að hugsa um neitt nema sönginn.
Uppáhaldstónskáldin
Þar sem ég hlusta á tónlist úr öllum áttum finnst mér rosalega erfitt að nefna uppáhaldstónskáld. Það skiptir mig ekki máli hvenær eða af hvaða tegund tónlistin er heldur einungis hversu djúp áhrif hún hefur á mig. Í klassíska heiminum eru Verdi, Mahler og Sibelius efstir á lista.
Þar sem ég kem frá Vestmannaeyjum hefur Oddgeir Kristjánsson líka haft ofboðslega mikil áhrif á tónlist í mínu lífi. Það er engin önnur tónlist sem ég tengi jafn sterkt við og ristir eins djúpt í mínu hjarta.
Eftirlætisflytjendur
Sigríður Ella Magnúsdóttir hefur verið mín uppáhaldssöngkona síðan ég byrjaði í klassíska söngnáminu. Svo hrífst ég af mjög mörgum ef ekki flestum okkar frábæru flytjendum. Og fyllist alltaf þjóðarstolti þegar ég sé einhvern af okkur gera það gott.
Áhrifamikil tónverk
Það eru nokkur tónverk sem hafa haft ofboðslega sterk áhrif á mig. Þar má nefna Sinfóníu nr. 2 eftir Mahler og Carmen eftir Bizet. Í öðru en klassík hafa söngleikirnir alltaf átt stóran hluta af mér og þar má nefna Phantom of the Opera og Love Never Dies eftir Andrew Lloyd Webber.
Mest krefjandi / mest gefandi
Mér finnst öndunin erfiðust, þegar komið er á svið og stressið farið að segja til sín er eins og öndunin gleymist. En um leið og ég næ að finna fyrir tónlistinni innra með mér þá er eins og líkaminn taki bara við og ég þarf ekkert að gera.
Það er hins vegar mest gefandi hvað tónlistin getur spilað á margar tilfinningar því tónlist er tilfinning.
Ég elska að fá að sýna áheyrandanum allan tilfinningaskalann sem ég upplifi þegar ég flyt verk. Það finnst mér einstaklega heillandi og krefjandi á sama tíma.
