Árlegu togararalli Hafrannsóknastofnunar í marsmánuði er lokið. Fjögur skip mældu á 580 fyrirfram gefnum rannsóknastöðvum hringinn í landið, þar af voru 154 stöðvar á könnu Breka VE suður af og suðaustur af landinu. Á vef Vinnslustöðvarinnar er farið yfir rallið.
Kastað var og veitt á öllum stöðum allt niður á 500 metra dýpi, fiskurinn kannaður, veginn og metinn á alla kanta og allar upplýsingar færðar í gagnagrunn eftir kúnstarinnar reglum.
Togararallið er grunnstoð í rannsóknum nytjastofna á miðunum við landið og mikilvæg forsenda veiðiráðgjafar Hafrannsóknastofnunar. Rallið í ár var hið fertugasta í röðinni og þegar samanburðarhæfum upplýsingum hefur verið safnað í svo langan tíma gefur auga leið að glögga mynd má fá af ástandinu á hverjum tíma og þróuninni í hafinu þegar horft er um öxl til lengri tímaskeiða.
Áhöfnin á Breka tók þátt í marsrallinu fjórða árið í röð, Gullver NS, togari Síldarvinnslunnar, var líka með í fjórða sinn og sinnti stöðvum fyrir austan og norðaustan land. Rannsóknamenn Hafró voru um borð í togurunum og sinntu verkefnum í samstarfi við áhafnir og útgerðir skipanna.
Á móti togurunum voru svo rannsóknaskipin Árni Friðriksson og Bjarni Sæmundsson fyrir vestan og norðan land.
Lítið um loðnu í mallakútum þorska
Fjallað er um nýafstaðið togararall í 200 mílum Morgunblaðsins í dag, 23. mars. Þar hefur Ingibjörg G. Jónsdóttir, fiskivistfræðingur og verkefnisstjóri stofnmælinga botnfiska, orð fyrir Hafrannsóknastofnun. Fram kemur hjá henni að rannsóknastöðvar úti fyrir Vestfjörðum séu þéttar en hins vegar gisnar undan suðurströndinni:
„Aflinn er mjög mismunandi eftir svæðum og fyrir okkur skiptir það ekki síður máli að gera mælingar á stöðum þar sem alla jafna er lítið af fiski svo við fáum betri mynd af útbreiðslu stofnanna. Fyrir vikið erum við einnig að taka tog á slóðum þar sem sjómenn eru ekkert endilega að sækja.“
Þá er haft eftir Ingibjörgu að það sem finnist í maga þorsks, ýsu og ufsa varpi með öðru ljósi á viðfangsefnið.
„Magainnihaldið gefur okkur upplýsingar um smærri tegundir í vistkerfi hafsins, líkt og ljósátu og ísrækju, og getur sýnt okkur útbreiðslu og samdrátt eða fjölgun hjá þeim tegundum sem bolfiskar lifa á. Þannig sáum við við það í þetta skiptið að í heildina var áberandi lítið af loðnu í maga þeirra þorska sem við skoðuðum miðað við fyrri ár og styður það við þær mælingar sem hafa farið fram í vetur og leitt í ljós að lítið er af loðnu á miðunum.“
Gagnkvæm ánægja ríkir með samstarfið
Fram kom í viðtali hér á vsv-vefnum í miðju togararalli að stjórnendur Vinnslustöðvarinnar séu afar ánægðir með samstarfið við stjórnendur Hafró, vísindamenn og rannsóknafólk um borð í Breka. Þetta er haft eftir Sverri Haraldsson, sviðsstjóra á botnfisksviði VSV.
https://eyjar.net/halfnadir-i-fertugasta-ralli-hafro/
Ánægja með samstarfið er gagnkvæm ef marka má það sem haft er í dag eftir verkefnisstjóra Hafrannsóknastofnunar í 200 mílum:
„Þá segir Ingibjörg að útgerðarfélögin sem taka þátt í rallinu sinni hlutverki sínu með miklum sóma og samstarfið sé einkar gott.
„Allir um borð eru afskaplega hjálplegir og það fer vel um okkur vísindamennina um borð.“
Strax og komið er í land hefst vinna við að greina gögnin og í apríl verður gefin út skýrsla með helstu niðurstöðum.“

https://eyjar.net/inn-med-trollid-inn/




















Skráðu þig á fáðu nýjustu tilkynningar fyrst
Ekki liggja fyrir nýjar mælingar
Hvað er sjóveiki?
Sjóveiki er misræmi milli skynfæra líkamans sem senda boð til heilans um hreyfingu – kyrrstöðu.
Þegar einstaklingur er úti á sjó þá nema skynjarar í vökvafylltum gangi í innra eyra hreyfingu og senda boð til heilans að einstaklingur sé á hreyfingu. Augun senda hins vegar boð til heilans um að viðkomandi sé kyrr. Heilinn á erfitt með að vinna úr þessum misvísandi og ósamræmdu upplýsingum og sendir skilaboð til magans um að tæma sig – þ.e. veldur uppköstum.
Einkenni sjóveiki eru þreyta, ógleði, svimi, svitakóf og uppköst.
Góð ráð til að hindra sjóveiki:
Lyf við sjóveiki þ.e. lyf sem slá á einkennin og fást án lyfseðils í apóteki.
Önnur ráð:
Hvar í skipinu er best að vera o.fl.
Þungun:
Þungaðar konur sem þjást af sjóveiki mega nota koffinátín í litlum skömmtum en best er að ráðfæra sig við lækni eða lyfjafræðing.
Þunguðum konum er ekki ráðlagt að nota engifer þar sem það er ekki staðfest hvort það geti haft skaðleg áhrif á fóstur.