Margt bendir til þess að aflaheimildir safnist á hendur fárra útgerða sem leggja skipum sínum til löndunar í útflutningshöfnunum og herða enn frekar á þenslunni í atvinnulífinu þar, allt í nafni hagræðingar sem mun koma hart niður á þeim byggðum sem allt eiga undir veiðum og vinnslu sjávarfangs.

Ástandið og horfurnar í minni sjávarbyggðunum er mjög alvarlegar ef draga verður úr veiðum og sú staða kemur flestum á óvart. Miðað við aflabrögðin við Breiðafjörð á síðustu vertíð hvarflaði það ekki að nokkrum manni þar að við ættum eftir að standa frammi fyrir því að skera enn niður veiðiheimildir á næsta fiskveiðiári.

En hvað er framundan á Vestfjörðum við þessar aðstæður. Umræðan um atvinnumál á Vestfjörðum og þróun byggðanna hefur verið áberandi.

Sveiflur í þorskveiðum og framsal aflaheimilda milli verstöðva ógnar nú atvinnulífinu og byggðunum. Við það verður ekki búið. Við verðum að snúa vörn og undanhaldi í sókn.

Við verðum að skapa skilyrði hér til þess að unga fólkið sem á hér rætur jafnt sem nýbúar geti búið hér og starfað við þau verkefni sem þau hafa menntað sig til að sinna.

Og ég lít á það sem hlutverk stjórnvalda í samstarfi við atvinnulífið að skapa þau skilyrði sem þarf til þess að atvinnulífið geti staðið undir þeirri samfélags gerð sem við viljum að þróist hér á Vestfjörðum til jafns við aðra landshluta ef fram fer sem horfir með sjávarútveginn.

Aðrir landshlutar svo sem höfuðborgarsvæðið, Suðurnes og miðausturland munu eflast með stóriðjunni og vegna vaxandi fjármálastarfsemi, stjórnsýslu, þjónustu opinberra stofnana sem starfa á landsvísu mun höfuðborgarsvæðið stöðugt eflast. �?eir landshlutar verða að gefa eftir hlutdeildina í sjávarútvegi til þeirra landshluta sem geta best nýtt fiskimiðin á hagkvæman hátt og skapað vinnu við sjávarútveginn.

Til þess að auka hagkvæmni atvinnulífsins hér á Vestfjörðum þarf að tryggja hraða uppbyggingu innviða svo sem samgöngukerfisins og tryggja með löggjöf greiðari aðgang að fiskimiðunum frá sjávarbyggðunum sem allt eiga undir nýtingu sjávarfangsins t.d. með auknum veiðiheimildum dagróðrabáta og almennum aðgerðum sem muni leiða til þess að útgerðin færist aftur til þeirra svæða þar sem spennan er minni á vinnumarkaði og hagkvæmast er að gera út frá. Slíkar aðgerðir hljóta að koma til skoðunar við endurskoðun og endurmat á sjávarútvegskerfinu hjá okkur sem er óhjákvæmilegt.