Á dögunum sótti ég frændur okkar Færeyinga heim vegna vinnu. Þar gafst mér tækifæri til þess að kynna mér mörg þeirra stórhuga verkefni sem ráðist hefur verið í undanfarin ár. Magnað var t.d. að sjá hvernig Þórshöfn er að stórum hluta keyrð á vistvænni raforku sem aflað er með vindmillum fyrir ofan bæinn. Það sama á við um fjölda annarra bæja um allar eyjar þar sem vindmyllur standa fyrir ofan og sjá samfélögunum fyrir orku.

Það allra skemmtilegasta var þó ferð sem ég fór með ungum Vestmannaeyingi, Birni Sigþóri Skúlasyni sem vinnur sem tæknifræðingur fyrir Norska fyrirtækið NCC sem vinnur að gerð jarðgangna milli Straumeyjar og Sandeyjar. Göngin verða tæpir 11 km að lengd og leysa ferjusiglingu af hólmi. Áætlað er að á milli 300-400 bílar aki í gegnum göngin á degi hverjum en í Sandey búa um 1200 manns.

Þar sem við keyrðum um göngin rann upp fyrir mér; hvers vegna erum við ekki byrjuð að grafa jarðgöng á milli lands og Vestmannaeyja?

„Láttu engan segja þér að þetta sé ekki hægt“
Lengi hefur verið talað fyrir því að ljúka rannsóknum á jarðlögum milli lands og Eyja. Í raun má segja að umræðan um það að göng séu ekki möguleg hafi komið í veg fyrir að þær rannsóknar verði kláraðar og þar við situr. Það er afskaplega mikilvægt að við komumst upp úr þessari hugsun.

Í samtali mínu við Bjössa kom fram að þeir líti svo á að ekkert sé ómögulegt – takk fyrir það! Hægt sé að gera göng í gegnum sand ef það er það sem þarf.

Einhverjir kunna að setja það fyrir sig að jarðgöng séu svo dýr framkvæmd og þess vegna verði aldrei fýsilegt að fara af stað. Við skulum þó ekki gleyma því að nýr Herjólfur kostar 4-5 milljarða. Dýpkun í Landeyjahöfn kostar sitt, lagning nýs ljósleiðara, vatnsleiðslu og rafmagnsleiðslu er töluvert dýrari á hafsbotni heldur en í göngum. Hvalfjarðargöngin sýndu það svo ekki verður um villst að slík fjárfesting borgar sig upp – það eina sem þarf að reikna út er á hvað mörgum árum fáum við fjárfestinguna til baka.

Förum að hugsa stórt
Það er alltaf auðveldast að afskrifa stórar hugmyndir með því að segja að þær séu óframkvæmanlegar. Að verkefnið sé svo stórt og flókið að þannig sé engin leið til að koma því í framkvæmd. Við eigum ekki að hugsa þannig.

Færeyingar hugsa ekki þannig. Frændur okkar vilja tryggja öflug samfélög í eyjunum og þá er nauðsynlegt að tryggja öflugar samgöngur milli samfélaga.

Við þurfum að hugsa stórt eins og Færeyingar. Við eigum að hætta að tala með þeim hætti að jarðgöng séu ekki möguleg – við eigum að klára rannsóknir á jarðlögum á milli lands og Eyja og hefja baráttuna um vegtengingu.

Förum að hugsa stórt – berjumst fyrir stóra hagsmunamálinu okkar!

Njáll Ragnarsson
Oddviti Eyjalistans og formaður bæjarráðs Vestmannaeyja.