Í dag fögnum við degi leikskólans og þessi dagur er í miklu uppáhaldi hjá mér og já ég er alltaf eitthvað pínu að fara að gráta af stolti og gleði þennan dag.

Ég er stoltur leikskólakennari, ég ber höfuðið afar hátt sem slíkur og finnst starf mitt afar, afar mikilvægt. Þegar ég valdi að vinna á leikskóla, 21 árs gömul, vissi ég ekki að þetta starf myndi fanga hjarta mitt eins mikið og það gerði. Ég fell gersamlega kylliflöt fyrir þessu mikilvæga, skemmtilega, gefandi og krefjandi starfi, starfi sem hefur fært mér svo mikla hamingju, gleði og stolt alla daga síðan daginn þarna í júní 2000.

Að fá að vinna með litlum snillingum alla daga eru forréttindi sem ég tek ekki sem sjálfsögðum. Að vera rokkstjarna í augum þeirra 8 klukkutíma á dag er upplifun sem ég get ekki fært í orð. Að fá þessar elskur í fangið, fá koss og knús ásamt orðunum að ég sé besti kennari í heimi stækka hjartað mitt alltaf um nokkur númer.

En það er líka erfitt að horfa á litlar sálir sem líður ekki vel, litlar sálir sem eru kvíðnar, hræddar, sorgmæddar og leiðar. Þá fyllist hjarta mitt af samkennd, samúð, ótta yfir því sem verður og hugurinn dvelur stanslaust hjá litlu hjörtunum mínum…..líka þegar ég er að elda kvöldmatinn og líka þegar ég er að fara að sofa. Það er nefnilega þannig að nemendur mínir eru ekki bara nemendur mínir. Þessi yndislegu börn verða hluti af mér, mér þykir ógnar vænt um þau, ég ber hag þeirra fyrir brjósti og ég fylgist með þeim löngu eftir að þau útskrifast af leikskólanum.

Ég er þakklát fyrir starfið mitt, þakklàt fyrir foreldra sem treysta mér fyrir því dýrmætasta sem þau eiga, þakklàt fyrir samstarfsfólkið mitt og endalaust þakklàt fyrir lítil hjörtu sem setja fótspor í hjartað mitt, öll sem eitt.

Til hamingju með Dag leikskólans.