„Það er auðséð á þessu að þeir sem ákveða vita ekki mikið um þá umferð sem um Stórhöfða fer. Þetta er vinsælasta svæði Heimaeyjar yfir sumartímann, þegar allflestir ferðamenn vilja sjá lundann, einkennisfugl okkar Eyjamanna.

Vegurinn upp er einungis 800 metra langur, og hluti minnsta þjóðvegar landsins. Að tvöfalda veginn ekki allan er skömm Vegagerðarinnar og unnin af sömu vagnhestahugsun og svo margt annað hjá þeirri stofnun, Þegar ekið er um höfðann í dag má sjá að ekki vantar mikið upp og varla mikill kostnaður við að ljúka við verkið.“ segir Alfreð.

Þá segir hann að efst á höfðanum sé bílastæði sem auðvitað sé hálfklárað. „Þar þyrfti að flytja austurhluta hlaðna veggsins til enda nýs hluta stæðisins í austri. Á miðju plani er lístaverk eftir Örn Þorsteinsson sem myndi sóma sér ágætlega utan stæðsins en það er er það einungis til vandræða þar sem það er.“

Að sögn Alfreðs þarf að merkja rútum sérstök stæði og ætti að gera það í samvinnu við þá sem stærri ökutækjum aka, enda mikilvægt að auðvelt sé að leggja þeim og aka frá stæðinu.

„Neðra stæði er til mikillar fyrirmyndar en þó er kominn tími til að huga að stækkun þess. Eitt þeirra atriða sem taka mætti til greina þegar skipulag Stórhöfða er annars vegar sú staðreynd að engin salernisaðstaða er þar og þarfnast sá málaflokkur brýnna úrbóta.

Að lokum, leggja mætti áherslu á göngustíg alla leið í höfðann, enda mikil slysahætta á veginum þangað vegna þess fjölda sem þangað sækir. Þeir sem koma að því að skipuleggja höfðann koma þangað sjaldan eða aldrei. Þeir ættu því að hlusta á þá sem þangað koma oft daglega. Af hverju er ekki ökutækjateljari í höfðanum?“