Í íslensku samfélagi dagsins í dag virðist allt þurfa að vera sexý og flott. Við sjáum myndir af glæsilegu fólki á skemmtilegum stöðum á Instagram. Við deilum spennandi og áhugaverðum upplifunum á Facebook og dönsum eggjandi á TikTok.
Á laugardaginn sem leið var tekin skóflustunga að nýjum búningsklefum við íþróttahúsið. Þetta verður glæsileg bygging sem mun nýtast ágætlega. Einnig er hafin vinna við að skera torf af Hásteinsvelli, og þar er stefnan sett á að leggja óupphitað gervigras, sem mun líklega ekki breyta miklu fyrir fótboltaiðkun hér á staðnum. Þá var einnig sýnd tillaga að minnismerki um eldgosið sem verður staðsett í stærsta minnismerkinu um eldgosið. Allt þetta mun sennilega kosta nokkur hundruð milljónir. Það er vel og gott – og eflaust eru þessi verkefni bæði dásamleg og nauðsynleg fyrir samfélagið.
Á sama tíma og þetta er allt í gangi er ekki hægt að bjóða einstakling í hjólastól upp á tónlistarnám í byggingu tónlistarskólans – einfaldlega vegna þess að við tímdum ekki að setja eina lyftu í húsið. Við getum ekki einu sinni boðið þessum sama einstaklingi að sækja tónleika á jarðhæð hússins, því það er ekki aðgengilegt klósett í byggingunni.
Í Hamarsskóla er ekki hægt að vera í matsalnum vegna lélegrar hljóðvistar, og útisvæðið austan við skólann sandblæs bæði börn og bíla. Barnaskólinn er nánast að hruni kominn vegna vanrækslu á innra viðhaldi.
Allt eru þetta viðhaldsverkefni sem eru hvorki glæsileg né spennandi – og þar af leiðandi hunsuð. Við sem lifum í raunveruleikanum, þar sem þarf að fara sparlega með hverja krónu og væla út alls konar afslætti, erum sjaldnast talin mjög „sexý“. Við verðum oft að sleppa auka prjáli til að sinna því sem virkilega þarf að gera, svo húsin okkar haldist í lagi. Það er auðvitað miklu meira „sexý“ að fá sér nýtt sófasett og borð í stíl heldur en að skipta um ofn, þó það sé nauðsynlegt til að halda hita á heimilinu.
Þarf Vestmannaeyjabær ekki aðeins að endurskoða áherslur sínar? Vera minna upptekin af því að vera „sexý“ og taka frekar á praktískum málum? Þá þyrftum við ekki lengur að geyma hjólastólinn í kjallaranum.
Höfundur er útsvarsgreiðandi í Vestmannaeyjum,
Ágúst Erling Kristjánsson




















Skráðu þig á fáðu nýjustu tilkynningar fyrst
Ekki liggja fyrir nýjar mælingar
Hvað er sjóveiki?
Sjóveiki er misræmi milli skynfæra líkamans sem senda boð til heilans um hreyfingu – kyrrstöðu.
Þegar einstaklingur er úti á sjó þá nema skynjarar í vökvafylltum gangi í innra eyra hreyfingu og senda boð til heilans að einstaklingur sé á hreyfingu. Augun senda hins vegar boð til heilans um að viðkomandi sé kyrr. Heilinn á erfitt með að vinna úr þessum misvísandi og ósamræmdu upplýsingum og sendir skilaboð til magans um að tæma sig – þ.e. veldur uppköstum.
Einkenni sjóveiki eru þreyta, ógleði, svimi, svitakóf og uppköst.
Góð ráð til að hindra sjóveiki:
Lyf við sjóveiki þ.e. lyf sem slá á einkennin og fást án lyfseðils í apóteki.
Önnur ráð:
Hvar í skipinu er best að vera o.fl.
Þungun:
Þungaðar konur sem þjást af sjóveiki mega nota koffinátín í litlum skömmtum en best er að ráðfæra sig við lækni eða lyfjafræðing.
Þunguðum konum er ekki ráðlagt að nota engifer þar sem það er ekki staðfest hvort það geti haft skaðleg áhrif á fóstur.