Starf þingmannsins er ólíkt öllum öðrum störfum sem ég hef áður kynnst. Hann er kosinn til starfa og hans eini yfirmaður er kjósandinn sem á kjördag veitti honum umboð sitt. Enginn annar en kjósandinn getur sagt þingmanninum upp störfum. 

Þingmaðurinn er ekki ríkisstarfsmaður, hann er fulltrúi þeirra kjósenda sem gáfu honum atkvæði sitt á kjördag og þarf að standa þeim skil á vinnu sinni fram að næsta kjördegi.

Þegar kjósendur í Suðurkjördæmi veittu mér brautargengi í kosningunum vorið 2013 tók ég strax þá ákvörðun að verða sýnilegur þingmaður, þjónn fólksins. Leggja mig fram um að kynnast sem flestum í víðfeðmu og fjölmennu kjördæmi og setja mig inn í þau mál sem brenna á samfélögum frá Garðskaga í vestri að Þvottárskriðum í austri. Þetta kostar mikla vinnu og ferðalög.

Tek þátt í gleði og sorg

Ég hef notið þingmennskunnar, þótt ekki hafi alltaf verið logn. Álagið á stundum mikið en alltaf er skemmtilegt að setja sig í stellingar og ferðast um kjördæmið þvert og endilangt. Þingmaður sem ekki kynnist kjósendum sínum og ræktar sambandið við þá, sinnir ekki starfi sínu og verður aldrei trúverðugur fulltrúi þeirra á þingi. Þessi einföldu sannindi voru mér efst í huga fyrir sex árum þegar ég settist fyrst á alþingi. Eftir sex ár á ég vini um allt kjördæmið, fólk sem ég heimsæki reglulega og það skýtur yfir mig skjólshúsi og leyfir mér að gista hjá sér á ferðum mínum austur í sveitir og á Höfn. Ég er heppinn, hef verið beðinn að aðstoða við fjölmörg mál sem snerta einstaklinga og fyrirtæki í kjördæminu. Þá legg ég lið á skemmti- og góðgerðarkvöldum og ég mæti sem ræðumaður eða gestur á fjölda skemmtana. Þannig tek ég þátt í gleði og sorg samfélagsins og mæti gjarnan í útfarir og heimsæki fólk á spítala og dvalarheimili.

Í góðu sambandi við fólkið

Allt kostar þetta mikinn akstur og fjarveru af heimilinu. Að jafnaði eru 100 þingdagar á ári svo það eru eftir 265 dagar sem ég sem þingmaður hef til að rækta fólkið í mínu kjördæmi. Ég lít á það sem skyldu mína að nýta þessa daga til að eiga beint samtal við kjósendur og kjósendur eiga kröfu á að ég sinni þessari skyldu minni af trúmennsku.

Til að sækja þingfundi ek ég u.þ.b. 12.000 km á ári og u.þ.b. 30-35.000 km til að ferðast í kjördæminu á hverju ári. Ég fer um og yfir 100 ferðir um kjördæmið og er hver ferð að meðaltali 300 km. Gera má ráð fyrir að þessar ferðir sem flestar eru farnar um helgar og á kvöldin. Um allflestar þessara ferða má lesa á fésbókinn minni. Þar eru myndir af þeim sem ég hitti og oft stutt frásögn af því sem ég upplifði. Segi frá starfsemi fyrirtækja eða mannlífi á förnum vegi. Þetta hefur mælst mjög vel fyrir hjá fólki í mínu kjördæmi og langt út fyrir það.

Er í fullu starfi

Árin sex í þingmennsku hafa því verið viðburðarrík og skemmtileg. Um hver mánaðarmót frá maí 2013 hef ég í 68 skipti skilað inn aksturbókinni og geri enn. Ég hef aldrei fengið athugasemdir. Skrifstofa þingsins hefur heldur ekki talið ástæðu til að óska eftir frekari útskýringum.

Það væri áhugavert ef Píratar gætu gefið okkur mynd af sínum störfum í þágu kjósenda sinna og hvernig þeir hafa ráðstafað þeim 265 dögum sem þinghald stendur ekki yfir á hverju ári.

Hvað sem því líður mun ég áfram heimsækja fólkið í mínu kjördæmi, vakna snemma og mæta í morgunkaffi með Suðurvíkurfjósadrengjunum í Norður Vík í Vík í Mýrdal þegar þeir kalla eða ganga frá Keflavík á fund í Grindavík. Ég mun halda áfram að þjónusta kjósendur mína í Suðurkjördæmi sem í enda dagsins munu leggja dóm á mín störf.

Ásmundur Friðriksson alþingismaður.