Á fundinum á lofti Hallarinnar sat �?mar í hægindastól austast í húsinu og hallaði undir flatt. Kannski hefur hann verið í yrkingum. Í upphafi máls míns um jarðgangamálið sagði ég á þá leið: �?Við verðum að hjálpa þessum herrum í Vegagerðinni og samgönguráðuneytinu til þess að ljúka rannsóknum varðandi jarðgöngin�?.
�?að fer ekkert á milli mála að það er mikill munur hvort maður notar p eða h í upphafi orðs og þótt ég kveði stundum fast að orði myndi ég aldrei nota orðið perrar á málefnalegum fundi þar sem ég er að fjalla um menn sem maður á undir að sækja varðandi framgang mikilvægra mála. �?ess vegna geta svona blaðamannsmistök verið skemmdarverk Nú vill svo til að það er til upptaka af fundinum og þar heyra menn sem eru ekki mjög hljóðvilltir að ég segi �?herrum�? en ekki �?perrum�?.
Af því að mér finnst stífni �?mars fyrst og fremst fyndin þá fékk ég sérfræðing í upptökum til þess að hlusta á upptökuna sem hefur þó engin sérstök gæði og auðvitað fór það ekkert á milli mála hvaða orð var notað. �?�?nnur túlkun er bara spaug og spuni,�? sagði hljóðupptökumaðurinn. Kveðja.
�?að er hins vegar mjög sérstætt þegar blaðamaður ákveður hvað ræðumenn segja og neitar að leiðrétta mistök sín þótt þau hafi ugglaust ekki verið viljandi. Almenn skynsemi segir þó að það sé eitthvað bogið við þetta málfar og ekki síst vegna þess að ég nota ósjaldan orðið herrar í vandlætingartón þegar ég deili á kerfiskarla, en perra orðið hef ég aldrei notað í ræðu.
�?mar hefði að sjálfsögðu, sem vandaður blaðamaður, átt að bera þetta undir mig, því þetta er svo vitlaust. �?etta atvik minnir mig á skemmtilega sögu af �?orsteini Einarssyni þróttafulltrúa og Sigurði Gunnarssyni skólastjóra, en �?orsteinn var frægur fyrir að standa á sinni meiningu í gegn um þykkt og þunnt. �?eir félagar komu gangandi yfir Hekluhraun að bænum Selsundi undir Heklurótum. Sverrir Haraldsson bóndi var að vinna á hlaðinu og �?orsteinn stormar að honum, heilsar og segir að það sé skemmtilegt að vera kominn að bænum Hólum. �?�?etta eru nú ekki Hólar,�? svarar bóndinn á hlaðinu heima hjá sér, �?þetta er Selsund.�?
�?Nei, nei,�? sagði �?orsteinn þá að bragði, �?þetta eru Hólar.�? �?á brosti Sverrir, en �?orsteinn strunsaði á braut. Nú brosi ég með Sverri. Blessaður �?mar minn.
Árni Johnsen skipar annað sætið á lista sjálfstæðismanna í Suðurkjördæmi.




















Skráðu þig á fáðu nýjustu tilkynningar fyrst
Ekki liggja fyrir nýjar mælingar
Hvað er sjóveiki?
Sjóveiki er misræmi milli skynfæra líkamans sem senda boð til heilans um hreyfingu – kyrrstöðu.
Þegar einstaklingur er úti á sjó þá nema skynjarar í vökvafylltum gangi í innra eyra hreyfingu og senda boð til heilans að einstaklingur sé á hreyfingu. Augun senda hins vegar boð til heilans um að viðkomandi sé kyrr. Heilinn á erfitt með að vinna úr þessum misvísandi og ósamræmdu upplýsingum og sendir skilaboð til magans um að tæma sig – þ.e. veldur uppköstum.
Einkenni sjóveiki eru þreyta, ógleði, svimi, svitakóf og uppköst.
Góð ráð til að hindra sjóveiki:
Lyf við sjóveiki þ.e. lyf sem slá á einkennin og fást án lyfseðils í apóteki.
Önnur ráð:
Hvar í skipinu er best að vera o.fl.
Þungun:
Þungaðar konur sem þjást af sjóveiki mega nota koffinátín í litlum skömmtum en best er að ráðfæra sig við lækni eða lyfjafræðing.
Þunguðum konum er ekki ráðlagt að nota engifer þar sem það er ekki staðfest hvort það geti haft skaðleg áhrif á fóstur.