Í dag starfar bæjarstjórnarmeirihlutinn í Vestmannaeyjum með það að leiðarljósi að trompa margt af því  sem fyrirrennarar komu í framkvæmd eða á áætlun. Þegar ég segi trompa, þá á ég við að drepa niður hugmyndir eða fella – hefur ekkert með forsetann í vestrinu að gera. Þegar maður hellir svona úr skálum sínum þá þarf að koma með dæmi.

Í fyrsta lagi reyndi nýji meirihlutinn á fyrstu stigum að koma í veg fyrir að bærinn tæki að sér rekstur Herjólfs og myndi stofna félag um það. Yfirtakan á rekstrinum var hugsuð til að skila Eyjamönnum fleiri og ódýrari ferðum,  auk þess að mun fleiri störf sköpuðust í kringum reksturinn með 3 áhöfnum og miklum tækifærum fyrir ferðaþjónustuna um leið. Gríðarlegt framfararspor sem gekk eftir og vel flestir sjá í dag að þetta er langbesta leiðin til að hafa hér góðar samgöngur og efla samfélagið.

Í öðru lagi var komið á áætlun að hagræða mikið í rekstri stjórnsýslunnar hér í Eyjum með því að flytja öll rekstrarsviðin í sama húsnæði í 3.hæð Fiskiðjuhússins. Það sjá það allir hverslags hagræðing það er að flytja tæknideild af hafnarsvæðinu, fjölskyldu og fræðslusvið  af Boðaslóðinni, skrifstofu stjórnsýslunnar og tölvuþjónustu allt á sama stað og gera þar með alla samþættingu í rekstri bæjarins auðveldari og staða bæjarstjórans í miklu betri tengslum við starfsmenn bæjarins. Það þarf ekki að leggjast í mikla útreikninga til að sjá að við þessa hagræðingu væri að sparast fé sem væri hægt að nota árlega í aðra þjónustu við bæjarbúa til framtíðar.  Á 100 ára afmælisfundi bæjarstjórnar í febrúar 2019 þar sem samþykkt var samhljóða að byggja upp gamla ráðhúsið sem móttöku eða viðhafnarsal og geyma þar hluta af söfnum Vestmannaeyjabæjar. Því taldi maður að áformin í Fiskiðjunni væru í vinnslu. En Trompstjórnin trompaði ekki bara ákvörðun fyrri meirihluta heldur einnig eigin hátíðarsamþykkt. Nú á ekki lengur að sameina stjórnsýslu bæjarins á einn stað heldur er sú ákvörðun falin í umræðu um nýsköpun og frumkvöðlastarf. Ég er mjög fylgjandi allri frumkvöðla og nýsköpunar umræðu en skil ekki að hún þurfi að snúast um að nota 3.hæð Fiskiðjunnar. Ég hélt að lykilatriði hjá frumkvöðlum við nýsköpun væri hugmyndirnar en ekki húsnæðið. En hugmyndirnar í nýsköpun hjá trompstjórninni snúast nánast bara um 3. hæð Fiskiðjunnar, en við eigum nægt húsnæði til að stofna fasteignafélag með hópi fyrirtækja sem héldi utanum slíka starfsemi. Nú er unnið að því að breyta gamla ráðhúsinu aftur í fjölmennan vinnustað sem rýmir eingöngu hluta stjórnsýslunnar, þá er augljóst mál að sú viðgerð og standsetning verður miklu dýrari en hátíðarsamþykktin fól í sér.  Að trompa hugmynd fyrri meirihluta vegur þungt í þessu máli. Vonandi sjá þau möguleikana bæjarbúum til heilla og snúa þessu máli í skynsaman farveg.

Í þriðja lagi þá skal láta fyrirtæki í Reykjavík útbúa fyrir sig Umhverfisstefnu fyrir 5 milljónir króna. Rétt fyrir kosningar 2018 var samþykkt Aðalskipulag Vestmannaeyja fyrir árin 2015-2035.  Mikil vinna lá að baki þess skipulags og stór skýrsla. Trompararnir hafa hins vegar engan áhuga á Aðalskipulagsskýrslunni og segja engar áætlanir liggja fyrir hjá Vestmannaeyjabæ í umhverfismálum. Látum það vera að búa til plagg sem heitir Umhverfisstefna, en að vinna hana ekki hér með starfsfólki Vestmannaeyjabæjar og eftir skýrslu um Aðalskipulag er óskiljanlegt.   Er ekki hægt að nýta allt það góða starfsfólk sem Vestmannaeyjabær hefur með stuðningi við sérþekkingu – jafnvel ráða námsmenn í sumarstarf til aðstoðar ?  En nei, þetta þurfti að trompa og setja milljónir út úr bæjarfélaginu í stað þess að leggja á sig smá vinnu. Kannski var það tilgangurinn. Væri ekki betra að byggja á því góða starfi sem unnið er hér í heimabyggð og leita til Eyjamanna sem gjörþekkja sitt heimaland ?

Eyþór Harðarson, varabæjarfulltrúi.