Það var vel til fundið hjá Hildi Sólveigu Sigurðardóttur, bæjarfulltrúa, að taka saman hvernig fjöldi funda og mála hinna fjögurra fagráða bæjarins, auk bæjarráðs, hafi verið 2019 samanborið við 2024. Gott og hollt er að velta því fyrir sér hvort þróunin sé jákvæð eða neikvæð og þetta er ágætt innleg í vinnu sem er hafin m.a. við endurskoðun á fyrirkomulagi nefndastarfs.

Það er ekki fyrr en komið var að ályktun bæjarfulltrúans í grein hennar sem mann rak í rogastans: að fækkun funda og mála sé „andlýðræðisleg þróun“  og í bókun bæjarfulltrúa D-listans um sama mál á síðasta bæjarstjórnarfundi segir:  „Á síðustu 5 árum hefur orðið raunveruleg skerðing á lýðræði við stjórnsýslu Vestmannaeyjabæjar.“ Það munar ekki um það!

Hvaðan í veröldinni kemur fólkinu sú hugmynd að lýðræði sé mælt í fjölda funda og mála hjá einstökum nefndum?

Vissulega hefur fundum fagráðanna fækkað lítilsháttar í heildina og málum fækkað talsvert. Á því eru augljósar og vel þekktar skýringar.

Í fyrsta lagi voru 2020 gerðar þær breytingar á samþykktum Vestmannaeyjabæjar að starfsfólki var falin fullnaðarafgreiðsla ýmissa mála sem m.a. heyrðu áður undir umhverfis- og skipulagsráð og fjölskyldu- og tómstundaráð. Þetta var gert til að bæta þjónustuna við íbúa og gera stjórnsýsluna skilvirkari. Við þetta fækkaði auðvitað málum inni í fagráðunum enda var það beinlínis tilgangurinn! Og þetta samþykktu auðvitað allir í bæjarstjórninni – líka Hildur Sólveig Sigurðardóttir – enda var þetta framfaraskref.

Í öðru lagi voru innleidd svonefnd  farsældarlög sem drógu verulega úr málafjölda fjölskyldu- og tómstundaráðs.

Og af því að bæjarfulltrúinn virðist hafa áhyggjur af því að bæjarráð hafi of mikil völd má benda á að ekkert ráð hefur jafn sterkt lýðræðislegt umboð og einmitt bæjarráð. Þar sitja einungis kjörnir bæjarfulltrúar – svo er ekki í hinum ráðunum.

Greinarhöfundur nefnir sem dæmi um lýðræðishallann að fundum í fræðsluráði hefði fækkað úr 13 árið 2019 í 10 árið 2024. Það var eins gott að hún fletti ekki upp árinu 2017. Þá var hún sjálf formaður í fræðsluráði og hélt aðeins 9 fundi. Mér kemur samt ekki til hugar að halda því fram að með því að hafa svona fáa fundi hafi hún staðið fyrir „andlýðræðislegri þróun.“ En hver er að telja?

Páll Magnússon, forseti bæjarstjórnar.