Elsku fallega góða systir. Hvernig er hægt að sætta sig við það að þú sért farin og horfin úr lífi okkar að eilífu? Það er ekki hægt.

Allar stundirnar sem við höfum átt saman er það sem lifir, minningin um labbitúrana, trúnóin, hlátursköstin, gleðina …..

Það var alltaf stutt í hláturinn hjá þér, svo full af léttleika og bjartsýni, þrátt fyrir ýmislegt sem kom upp á í lífinu.

Eftir heimsókn í Laufrima var okkur alltaf fylgt til dyra. Þú stóðst í dyrunum, brostir og veifaðir bless. Yndislegur siður sem gaf alltaf hlýju í hjartað og fullvissu um að þú vaktir yfir okkur.

Elsku systir, þú hefur alltaf verið okkar stoð og stytta, stóri kletturinn, þó þú værir minnst af okkur systkinunum. Þú varst límið sem hélt okkur saman eftir fráfall foreldra okkar, allir sumar og jóla fjölskyldu hittingarnir sem þið Jonni stóðuð fyrir eru mikilvægir og ógleymanlegir. Við tökum við því kefli með mikilli gleði og þakklæti. Fjölskyldan er jú það dýrmætasta sem við eigum.

Við sjáum þig fyrir okkur í faðmi Jonna þíns, umlukin fallegum blómum úr garðinum, með rauðvínsglas í hendi og sól í hjarta.

Hjartans Kata okkar, við þökkum þér tímann sem við höfum fengið að eiga með þér. Við systkinin, samheldin sem fyrr, munum halda utan um fólkið ykkar.

Endum þetta á áminningunni sem þú hélst að okkur eftir að þú misstir Jonna þinn:

LÍFIÐ ER NÚNA.

Þínar systur.

Lilja Björk og Elva Ósk.