Stefán Runólfsson fæddist í Vestmannaeyjum 10. september 1933 og lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð í Kópavogi 27. nóvember sl..

Stefán hóf ungur að vinna við fiskvinnslu og 16 ára, hóf hann störf hjá Hraðfrystistöð Vestmannaeyja sem aðstoðarverkstjóri og var yfirverkstjóri hjá fyrirtækinu á árunum 1953–1962.

Hann var framkvæmdastjóri Hraðfrystistöðvar Keflavíkur 1962–1963 og yfirverkstjóri hjá Fiskiðjunni hf. í Vestmannaeyjum 1964–1974. Árið 1974 tók hann við stöðu framkvæmdastjóra Vinnslustöðvarinnar hf., og starfaði þar til ársins 1988, er hann varð framkvæmdastjóri Hraðfrystihúss Stokkseyrar til ársins 1992. Stefán starfaði bæði hjá Rannsóknarstofnun fiskiðnaðarins sem skoðunarmaður hjá Rýni og síðar Nýju skoðunarstofunni hf. Starfsferill hans í sjávarútvegi, fiskvinnslu og tengdum grundvallaratvinnuvegi þjóðarinnar spannar yfir fimmtíu ár.

Stefán sinnti fjölmörgum trúnaðarstörfum á starfsfeli sínum, sat í stjórn Verkstjórafélags Vestmannaeyja og síðar Vinnuveitendafélags Vestmannaeyja, þar sem hann var um tíma formaður. Í stjórnum Lifrarsamlags Vestmannaeyja, Samfrosts, Stakks hf. og Klakks hf. Hann sat í stjórn SÍF frá 1975 til 1987. Hann sat einnig í stjórn Samlags skreiðarframleiðenda, Umbúðamiðstöðvarinnar hf., Félags síldarsaltenda og var fulltrúi Vestmannaeyja á fjölmörgum þingum Fiskifélags Íslands.

Stefán átti sæti í undirbúningsnefnd að stofnun Herjólfs hf. og var varaformaður stjórnar félagsins frá stofnun 1975 til 1988.

Félagsstörf

Hann var félagi í Rotaryklúbbi Vestmannaeyja 1964–1975, sat í stjórn og var forseti um tíma.

Stefán var formaður Sjálfstæðisfélags Vestmannaeyja og hann sat í kjördæmisráði Sjálfstæðisflokksins í Suðurlandskjördæmi um árabil, var bæjarfulltrúi – bæði vara- og aðal – og sat í hafnarstjórn í tólf ár.

Stefán hóf snemma afskipti af íþróttum og æfði bæði frjálsar íþróttir og knattspyrnu með Þór í Vestmannaeyjum. Hann sat í stjórn Þórs 1949–1962 og var gjaldkeri í átta ár. Hann var formaður Íþróttabandalags Vestmannaeyja 1964–1977.

Hann átti mikinn þátt í uppbyggingu knattspyrnunnar í Vestmannaeyjum og undir hans stjórn varð ÍBV stórveldi í íslenskum fótbolta. Liðið varð bikarmeistari 1968 og Íslandsmeistari 1978.

Stefán sat í stjórn undirbúningsnefndar að byggingu íþróttamiðstöðvarinnar í Vestmannaeyjum, var formaður bygginganefndar og stjórnarformaður íþróttamiðstöðvarinnar frá opnun og til 1988. Stefán varð félagi í Oddfellowstúkunni Herjólfi í Vestmannaeyjum árið 1961 og var síðar stofnfélagi Hásteins I.O.O.F. á Selfossi.

Stefán hlaut fjölda viðurkenninga og var sæmdur Riddarakrossi Hinnar íslensku fálkaorðu 17. júní 2003 fyrir störf sín í þágu félags- og sjávarútvegsmála. Hann var sæmdur gullmerki Þórs, gullmerki ÍSÍ, Gullkross ÍSÍ, gullmerki ÍBV og æðsta heiðursmerki ÍBV, Gullkross ÍBV og hlaut æðsta heiðursmerki Oddfellowreglunnar á Íslandi.

Stefán var gæfumaður og bjargaði tveimur börnum frá drukknun í Vestmannaeyjahöfn, árið 1968 og aftur 1972, og var heiðraður af Sjómannadagsráði fyrir þessi afrek.

Fjölskylda

Eiginkona Stefáns var Helga Víglundsdóttir, sem lést árið 2015. Börn þeirra eru, Sóley, BA í uppeldis- og menntunarfræðum, gift Þorsteini H. Kristvinssyni, Smári, skrifstofu- og fjármálastjóri, giftur Guðrúnu Jónu Sæmundsdóttur og Guðný Stefanía, íþróttafræðingur, gift Jóni Hálfdáni Péturssyni

Eyjafréttir votta fjölskyldu Stefáns samúðar.