Fyrir kosningar hafði Samfylkingin uppi stór orð um allt sem hún ætlaði að gera ef hún bara kæmist í ríkisstjórn.  Eftir kosningar varð ljóst að það eina sem hún hafði í raun á stefnuskrá sinni var að komast í ríkisstjórn.  Fyrir kosningar hafði ég töluverðar áhyggjur af því hvernig flokknum og formanni hans myndi farnast í ríkisstjórn og skrifaði þá: „Flokkur sem ætlar að leiða ríkisstjórn verður að vera trúverðugur.  Hann verður að gera sér grein fyrir að ákvarðanir hans og skoðanir munu hafa áhrif á líf og lífsviðurværi fólks í landinu.” 

Þau orð voru skrifuð í tilefni af skrípaleiknum í kringum Fagra Ísland, þar sem blekið var varla þornað áður en þingmenn flokksins voru farnir að sverja plaggið af sér. Og enn á ný eiga þau ansi vel við þegar hundrað dagar eru liðnir af starfstíma Baugsstjórnarinnar. 

Stóriðjustopp, hvað er það?
Eftir að hafa tippexað yfir allt sem viðkom stóriðjustoppi, Evrópusambandi eða viljugum þjóðum tóku forystumenn flokksins til við að sverta orðspor einstaklings sem hafði það einna helst til saka unnið að hafa skilað inn ráðgjafarskýrslu um hugsanleg kaup á ferju.

Kristján Möller, samgönguráðherra og áður einn öflugasti gagnrýnandi Sturlu Böðvarssonar, taldi að þar væri kominn hinn fullkomni blóraböggull. Hann starfaði hvorki hjá ráðuneytinu né Vegagerðinni og var heldur ekki í þingflokki Sjálfstæðisflokksins.

Marflatur fyrir sjálfstæðismönnum
Nú síðast þeyttist Össur Skarphéðinsson fram á ritvöllinn eftir að hafa þagað þunnu hljóði um gagnrýni Sigurðar Kára Kristjánssonar á vatnalögin og Byggðastofnun. Eini tilgangur hans var að verja nýju vini sína, sjálfstæðismennina. Það er greinilegt að Össur hefur tileinkað sér smjörklípuaðferð húsdraugsins í Seðlabankanum, en hann á greinilega eftir að læra að sjaldan launar sjálfstæðiskálfurinn ofeldi.

Einhvern veginn sá ég aldrei fyrir mér að Össur legðist marflatur fyrir Sjálfstæðisflokknum. En svo bregðast krosstré sem önnur tré.

Höfundur er varaþingmaður Framsóknarflokksins.