�?g vil vera málsvari þeirra sem minna mega sín og standa vörð um grundvallarréttindi allra. Kæru Eyjamenn! �?g vil byrja á að þakka ykkur kærlega fyrir þær yndislegu móttökur sem þið veittuð okkur Elísu í heimsókn okkar til Eyja dagana 7. til 8. júní. Síðustu vikur höfum við hjónin verið á fleygiferð um landið, sem hefur verið fjörleg og skemmtileg, en eitt af því sem helst stendur upp úr í hugum okkar beggja er heimsóknin til Eyja. Hún rennur okkur seint úr minni og verðum við ævinlega þakklát fyrir gestrisnina, þann hlýhug og þá góðvild sem okkur var

hvarvetna sýnd. Vestmannaeyjar eru einstakur staður og það vitið þið heimamenn líklega manna best. En glöggt er gests augað; náttúrufegurðin er ótrúleg, sagan mögnuð og fólkið hugmyndaríkt og kraftmikið. �?etta birtist meðal annars í einkar öflugu atvinnulífi og verðmætasköpun, blómlegri menningarstarfsemi og svo auðvitað einu öflugasta íþróttafélagi heims miðað við höfðatölu. Dvöl okkar í Eyjum var viðburðarík og dagskráin þétt. Fyrst sóttum við fróðlega vinnustaðafundi þar sem okkur gafst færi á að kynnast starfsemi sjávarútvegsfyrirtækja frá fyrstu hendi og þeirri mögnuðu blöndu hugvits og atorkusemi sem þar ræður ríkjum. Við áttum einnig gott spjall við starfsfólk á heilsugæslunni

og heimilisfólk á Hraunbúðum sem tók afar vel á móti okkur. �?ar fyrir utan áttum við líka fjölmörg skemmtilegt samtöl við heimamenn hér og þar, hvort sem það var niðri við höfn, á vappi um bæinn eða yfir kaffibolla í Skýlinu. �?að var ánægjulegt hvað fólk var ófeimið að spjalla og spyrja. Fólk er þó misjafnlega málglatt eins og gengur og mér er minnisstæð konan sem vatt sér upp að mér í Skýlinu með útrétta hönd og sagði einfaldlega: �??Sæll, ég ætla að kjósa þig!�?? Síðan gekk hún rakleitt að afgreiðsluborðinu og hélt áfram að sinna sínu. Engar óþarfa málalengingar þar. Á milli funda og vinnustaðaheimsókna gafst okkur tími til að sprikla aðeins og frílysta okkur. Við skelltum okkur til dæmis í sund í glæsilegri sundhöll Eyjamanna auk þess sem við fórum í Sprönguna þar sem mér tókst að spranga nokkurn veginn klakklaust, þrátt fyrir að vera á lakkskóm. Einhverjum þótti frammistaðan �??ágæt miðað við aldur�?? en ég lagði nú ekki í að leika eftir þær listir sem Gunni Ella Pé sýndi viðstöddum við þetta tækifæri.

Hápunktur ferðarinnar var opinn fundur í skemmtilegum húsakynnum Sagnheima. Starfsfólk Safnahúss hafði sett upp fróðlega sýningu í anddyrinu um sögu forsetaembættisins sem mér þótti afar áhugaverð. Fundurinn var vel sóttur og líflegur og fundargestir spurðu um allt milli himins jarðar. Fyrsta spurningin var spurning sem �?óra Arnórsdóttir fékk oft á sínum tíma: Hvernig ég gæti sinnt þessu mikla embætti með öll þessi börn! �?g var einnig spurður um afstöðu mína til helstu ágreiningsmála, til dæmis varðandi stjórnarskrárbreytingar og

Evrópusambandið. (*) Að fundi loknum áttum við Elísa notalega stund á Slippnum áður en við héldum á gistiheimilið Hamar.

�?að sem mér hefur þótt skemmtilegast á ferðum mínum undanfarnar vikur er að hitta fólkið í landinu og hlusta á hvað það hefur að segja. �?ar er auðvitað af ýmsu að taka en ef ég ætti að velja tvö orð til að lýsa því hugarfari sem ég skynjaði hjá ykkur Eyjamönnum þá tel ég að orðin bjartsýni og sóknarhugur fangi það vel. �?etta hugarfar er smitandi og veitti mér góðan innblástur fyrir kosningabaráttuna. En þrátt fyrir bjartsýnina og drifkraftinn þá heyrði ég líka áhyggjuraddir. Nú hafa til dæmis margir áhyggjur af því að ekki sé lengur hægt að fæða börn í Vestmannaeyjum. �?ó ég hafi reynt

að slá á létta strengi með því að leggja til að Eyjamenn samræmdu fæðingardaga barna sinna með einhverjum hætti þá er þetta auðvitað alls ekkert gamanmál. Áhyggjurnar eru réttmætar. Í mínum huga er algjört grundvallaratriði að við tryggjum að allir Íslendingar njóti ákveðinna lágmarksréttinda, óháð því hvar þeir kjósa að búa.

�?ó forseti geti ekki haft beint áhrifavald í málum sem þessu þá hefur hann óbeint áhrifavald sem getur skipt sköpum. �?ví hvar sem forseti fer hefur hann meðferðis �??ósýnilegt ræðupúlt�??, eins og ég orðaði það á fundinum í Sagnheimum, og þar af leiðandi getur hann leitt umræðu um mikilvæg mál er varða hagsmuni landsmanna. �?að skellir enginn á þegar forsetinn hringir. Nái ég kjöri vil ég vera forseti allra Íslendinga. �?g vil hlusta á fólkið í landinu og leggja því lið. �?g vil vera málsvari þeirra sem minna mega sín og standa vörð

um grundvallarréttindi allra. �?g hef lagt áherslu á að forseti standi utan og ofan við fylkingar í landinu og sé ekki með einum í liði á móti öðrum; að forseti dragi fólk ekki í dilka. Mér þykir mikilvægt að forseti virði alla Íslendinga jafnt og hefji sig þannig yfir dægurþras stjórnmálanna. �?á hef ég talað fyrir því að forseti sé bjartsýnn og hafi ekki allt á hornum sér, enda

þekkjum við öll úr daglegu lífi að bjartsýni gerir öll viðfangsefni okkar auðveldari viðureignar. Við höfum ekkert að óttast. Ef við erum óhrædd við breytingar og óhrædd

við að treysta lýðræðinu, ef við stöndum saman og látum mótlæti ekki sundra okkur, þá eru okkur allir vegir færir. �?á mun okkur farnast vel. Við Elísa hefðum gjarnan viljað

staldra lengur við í Vestmannaeyjum en því miður var tíminn af skornum skammti í þetta skipti og sigldum við í land snemma morguns 8. júní til að halda áfram för okkar um Suðurland. �?að er hinsvegar morgunljóst að hvernig sem kosningarnar fara þann 25. júní þá hlökkum við mjög til að sjá ykkur aftur. Takk fyrir okkur!